- jedyny egzemplarz
- единственный экземпляр
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
unikat — m IV, D. u, Ms. unikatacie; lm M. y «rzecz jedyna w swoim rodzaju, niepowtarzalna; jedyny egzemplarz, okaz, przedstawiciel czegoś (rzadziej o osobie)» Mieć w bibliotece unikaty. Wyhodować unikat róży. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
unikatowy — «będący unikatem, stanowiący unikat, jedyny w swoim rodzaju, w danym gatunku; niepowtarzalny» Unikatowy rękopis, egzemplarz. Unikatowe tkaniny … Słownik języka polskiego
ostatni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się na końcu w jakimś szeregu, cyklu, serii, układzie wielkości; taki, po którym już nic nie następuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatni dzień … Langenscheidt Polski wyjaśnień
unikalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} jedyny w swoim rodzaju; niepowtarzalny, wyjątkowy, unikatowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Unikalny egzemplarz. <ros. z łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień